
“Uitlachen” is iets anders, wanneer je twee bent of wanneer je een tiener bent. Uitlachen bij jonge kinderen is eerder grenzen opzoeken, of ook vaak ontlading, wanneer kinderen iets erg spannend vinden (een boze mama bijvoorbeeld, dat is ook een beetje eng, en vaak gaan ze dan lachen omdat ze het eng vinden).
Wat kan je doen als je kinderen verbaal geweld tonen? Waarom komt dit vaker voor als je kinderen al ietsje ouder zijn (lagere school leeftijd)? Wat mogen deze kinderen (en hun ouders ;-)) nog leren? Is negeren een oplossing?
Antwoorden kan je zien en horen in het filmpje!