De recensie van Marijke op de Facebook pagina maakte iets in me los. Ik realiseerde me plots iets.
Ik ben niet meer bang. Bang voor burn-out. Bang voor bore-out. Een paar jaar geleden zat ik in die put. En toen was ik beter. Maar bang. Bang dat het opnieuw zou gebeuren.
“Ze” zeiden me “pas maar op, veel coaches krijgen een burn-out, dat is zo’n zwaar beroep”. En toch bied ik een samen-groei-traject aan, een traject waarbij ik non-stop beschikbaar ben voor cliënten. Non-stop, binnen mijn eigen, persoonlijke grenzen. En dat lukt prima, ik kan er zijn voor hen.
Ik ben niet meer bang! Burn-out komt niet van vandaag op morgen. Als het weer op de loer ligt, ga ik het zien aankomen. Ik ga het herkennen, en ik ga de kracht hebben om te zeggen : Stop!
Bang voor burn-out? Nooit meer. Gelukkig maar.
